Crozes-Hermitage Les Croix 2006

Πάνω από 2,5 χρόνια στην Βουργουνδία και η περιοχή αυτή δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την πρώτη θέση στις προτιμήσεις μου όσον αφορά το κρασί. Γιατί; Γιατί όταν πίνουμε κρασάρες σαν το Crozes Hermitage του David Reynaud αναγκαζόμαστε να παραδεχτούμε πως τα Syrah της Βόρειας κοιλάδας του Ροδανού δεν έχουν αντίπαλο! Η Βουργουνδία για μένα έρχεται δεύτερη και οτιδήποτε άλλο στην Γαλλία μακράν τρίτο!
Ένα άλλο συμπέρασμα που βγαίνει πίνοντας τον οίνο αυτόν είναι η συμβολή της Βιοδυναμικής καλλιέργειας στην παραγωγή μεγάλων κρασιών. Πριν μερικούς μήνες, όταν έδινα το προφορικό για την πτυχιακή μου εργασία ένας εξεταστής μου είχε πει στο τέλος: <<...για μένα το μόνο σου λάθος είναι πως πιστεύεις ότι η Βιοδυναμική παίζει ρόλο στην παρασκευή μεγάλων κρασιών. Τα domaines που αναφέρεις διαθέτουν μεγάλη τεχνογνωσία και έχουν σπουδαία αμπελοτεμάχια, δεν είναι η Βιοδυναμική που τα κάνει να ξεχωρίζουν...>> Ξέρει κανείς σας τον David Renaud; Ελάχιστοι ή ίσως και κανένας υποθέτω. Πόσο γνωστό είναι το αμπελοτοπωνύμιο Les Croix στο Crozes Hermitage; Την ορυκτότητα αυτήν που ανακαλύπτει κανείς σε αυτό το κρασί και την τρομερή εκφραστικότητα των αρωμάτων του την έχω ξανασυναντήσει μέχρι τώρα μόνο σε βιοδυναμικά κρασιά. Είναι άραγε απλή σύμπτωση;


Ας περάσουμε στην περιγραφή λοιπόν! Τι να πρωτογράψω για την μύτη αυτού του κρασιού. Στην αρχή βγάζει μία θαυμάσια μυρωδιά μπαχαρικών στην οποία κυριαρχεί η κανέλα ενώ υπάρχει και μία διακριτική αίσθηση τσακμακόπετρας (πυρόλιθου). Στην συνέχεια τα αρώματα μπαχαρικών γίνονται πιο πολύπλοκα με το γαρύφαλλο και το πιπέρι να κυριαρχούν. Μετά από μερικές αναδεύσεις τα αρώματα γίνονται πιο φρουτώδη ενώ η αίσθηση της τσακμακόπετρας είναι συνεχώς παρούσα όπως και οι νότες ψημένου ψωμιού. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια διακρίνει κανείς επίσης αρώματα καπνού και γλυκόριζας. Παρ' όλη την πολυπλοκότητα όμως τα αρώματα είναι ευδιάκριτα και πολύ ευχάριστα αποτελώντας ένα υπέροχο σύνολο αντάξιο ενός πολύ μεγάλου κρασιού!
Στο στόμα εντυπωσιάζεται κανείς από τον πλούτο και το πολύ γεμάτο σώμα του κρασιού αυτού ενώ η οξύτητα είναι απόλυτα ισορροπημένη με τις τανίνες προσδίδοντας στον οίνο αυτό την δυνατότητα να καταναλωθεί άμεσα. Βέβαια, η εξαιρετική δομή του του επιτρέπει να παλαιώσει για τουλάχιστον 5 ακόμη χρόνια! Η επίγευση είναι μεγάλης διάρκειας με την τσακμακόπετρα και τα ώριμα φρούτα να γεμίζουν ευχάριστα τον ουρανίσκο μας.



υ.γ.:Την στιγμή που έγραφα αυτές τις σειρές δοκίμαζα (...έπινα τέλoς πάντων) ενα απίστευτο Cornas Vieilles vignes (παλαιά κλήματα) του 1999 από το πάντα αξιόπιστο Domaine Alain Voge. Δεν γράφω τίποτα γι αυτό, είμαι εγωιστής! Μία τέτοια απόλαυση δεν την μοιράζομαι με κανέναν....!!!