Χθες το βράδυ, καλεσμένοι σε γεύμα από το αφεντικό μας, πέρασαν από το τραπέζι μας όπως είναι λογικό, διάφορα κρασιά. Από Σαμπάνια και βουργουνδέζικο Chardonnay μέχρι Ξινόμαυρο, Pinot Noir και Poulsard από το Arbois...
Κάποια στιγμή όμως ανοίξαμε ένα κόκκινο από νοτιοδυτική Γαλλία το οποίο είχε μία βαριά μυρωδιά που θύμιζε καμένο λάστιχο! Πρόκειται για χαρακτηριστική περίπτωση προσβολής του κρασιού από Βρεττανομύκητες, ένα είδος ζυμών που η παρουσία του στο κρασί αλλοιώνει τα αρώματα και κάνει την μύτη του κρασιού αυτού βαριά και δυσάρεστη. Σε πρώιμο στάδιο βέβαια δίνει αρώματα μπαχαρικών που για μερικούς οινόφιλους είναι ευχάριστα αλλά στην συνέχεια η μύτη γίνεται ανυπόφορη. Το στόμα αλλοιώνεται πολύ λιγότερο έχοντας μία μεταλλική γεύση που θυμίζει αίμα (όσοι αγαπούν την Γαλλική κουζίνα ξέρουν τι εννοώ!).
Το παράδοξο είναι πως ένας από εμάς, ο Christian, δεν έδειξε να ενοχλείται αλλά αντιθέτως γέμισε και δεύτερη φορά το ποτήρι του!
Το πιο κουφό όλων όμως είναι πως Ελληνικό οινοποιείο παράγει κρασί το οποίο έχει καλή δόση από μπρετ (όπως λέγονται εν συντομία στην οινική γλώσσα) και όχι απλά καταφέρνει να το πουλήσει αλλά, ελέω μάρκετινγκ, είναι και ένα από τα πιο δημοφιλή κρασιά στην Ελληνική αγορά...!!!
Τα συμπεράσματα δικά σας!
υ.γ.: Για όσους τα παν καλά με την χημεία και την οινολογία και θέλουν να ενημερωθούν για τους "μπρετς", κάντε κλικ εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου