Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

"amb vida i libertat...!"

Άδεια στο στρατό ίσον ευκαιρία για οινοποσία και για το λόγο αυτό δεν χάνω ποτέ καιρό για να ανοίξω μία καλή φιάλη μόλις μου δοθεί η ευκαιρία. Έτσι, την κυριακή το βράδυ τιμήσαμε το γαλλικό νότο με ένα εξαιρετικό Cotes Catalanes από Carignan και λίγο Grenach φτιαγμένο με την σχολαστικότητα και την φροντίδα που διακρίνει τον Cyril Fahl. Αμέσως μετά πήγαμε λίγο πιο νότια και για να μείνουμε στην φιλοσοφία του αθείωτου και του βιοδυναμικού ανοίξαμε μία φιάλη "Vinya Sanfeliu".
Για το κρασί αυτό είχα γράψει πριν μερικούς μήνες (
βλ. Ισπανία vol.1) και πέρα από το ίδιο το κρασί, μου είχε αρέσει πολύ και η επιγραφή στο πίσω μέρος της ετικέτας:
"Κρατάς στα χέρια σου ένα κρασι εξαιρετικά φυσικό γεμάτο ζωή και ελευθερία. Φαντάζεσαι τι σημαίνει αυτό;"
Το "γεμάτο ζωή" γίνεται εύκολα κατανοητό αφού ο απόλυτος σεβασμός στο οικοσύστημα που φιλοξενεί τους αμπελώνες που το παράγουν και η ελάχιστη έως μηδενική επέμβαση στην οινοποίηση καθιστούν το συγκεκριμένο κρασί απόλυτα φυσικό. Το νιώθει άλλωστε και όποιος έχει την τύχη να το δοκιμάσει αφού αισθάνεται την ενέργεια που τον πλημμυρίζει μόλις το φέρει στα χείλη του!
Γιατί όμως "γεμάτο ελευθερία"; Αν κάνει κανείς μία βόλτα στα νότια του Ρουσιγιόν ή στην Ισπανική πλευρά της Καταλονίας, θα γνωρίσει παραγωγούς όπως ο Edward Laffite, o Jean Louis Tribouley, ο Jean Francois Nick,o Josep Torres, ο Laureano Serres και πολλούς άλλους που μοιράζονται κατά βάση την ίδια φιλοσοφία. Συζητώντας, κάνοντας μία βόλτα στους αμπελώνες τους και αφού μοιραστεί μαζί τους μερικά ποτηράκια κρασί θα καταλάβει από που πηγάζει αυτό το αίσθημα ελευθερίας που τους χαρακτηρίζει .

Είναι απαλλαγμένοι από κάθε άγχος για το πότε θα κάνουν απόσβεση στα τεράστια οινοποιεία-στολίδια τους που ποτέ δεν θέλησαν να έχουν αφού αρκέστηκαν σε μεταχειρισμένο ή αυτοσχέδιο εξοπλισμό σε κάποια στενή αποθήκη. Αν όχι για πάντα τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει αναγνώριση στο προϊόν τους και να μπορέσουν να επενδύσουν σε κάτι παραπάνω.
Είναι απαλλαγμένοι από το άγχος των οινοκριτικών που με μία γουλιά καταφέρνουν να μετατρέψουν την δουλειά ολόκληρων ετών σε αριθμούς.
Είναι απαλλαγμένοι από το άγχος του να τρέχουν πίσω από μία αγορά που τους καταδυναστεύει και τους ωθεί να παράγουν τις ισοπεδωμένες γεύσεις που "θέλει ο κόσμος" γιατί πιστεύουν σε αυτό που κάνουν.
Πιστεύουν σε αυτό που κάνουν γιατί αποτελεί συνέχεια του τρόπου ζωής τους, της γης τους και όλων όσων τους αντιπροσωπεύουν.
Πιστεύουν σε αυτό γιατί έχουν σύμμαχό τους όλες τις δυνάμεις της φύσης. Η βροχή, το χιόνι, το χαλάζι, ο καύσωνας, ο άνεμος είναι εκεί για να κάνουν κάθε χρονιά μοναδική. Δεν θα διορθώσουν το κρασί στο οινοποιείο. Θα το βοηθήσουν απλά να πάρει το δρόμο του από το αμπέλι έως τη φιάλη και θα διηγηθούν την περιπέτεια του σε όλους όσους πρόκειται να το γευτούν.
Πιστεύουν σε αυτό γιατί αντιπροσωπεύει τόσα πολλά που είναι αδύνατο να γραφτούν σε μία ετικέτα ή μία σύντομη περιγραφή.
Οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν κάθε γωνιά του αμπελιού τους, αγαπάνε αυτό που κάνουν, δεν χάνουν ποτέ την ευκαιρία να πιουν μία καλή φιάλη κρασιού απ' όπου και αν προέρχεται, δεν λεν όχι ακόμη και σε ένα καλό μεθύσι, είναι αθεράπευτα ειλικρινείς, είναι έτοιμοι να μοιραστούν τα πάντα (ιδέες, εξοπλισμό, εμπειρίες...), ρισκάρουν, είναι ανήσυχα πνεύματα και δεν σταματούν ποτέ να με εκπλήσσουν! Εμένα αλλά και τους ίδιους τους τους εαυτούς...



σημ.: Οι περισσότεροι από τους παραγωγούς αυτούς που ανέφερα ή είχα στο μυαλό μου γράφοντας το ποστ, χρησιμοποιούν βιολογικές ή βιοδυναμικές πρακτικές. Ελάχιστοι από αυτούς όμως το αναγράφουν στις ετικέτες των κρασιών τους γιατί σε καμία περίπτωση οι εναλλακτικοί τρόποι καλλιέργειας δεν αποτελούν γι αυτούς επιχείρημα μάρκετινγκ αλλά τρόπο ζωής.

φώτο3: Ο Cyril Fhal έχει αφοσιωθεί στην δουλειά περικυκλωμένος από μερικά παλαιά κλήματα macabeu