Κατά την προσωπική μου άποψη το να δοκιμάζει κανείς ένα κρασί είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο, ηρεμία και καλή διάθεση. Το να το κρίνει κανείς απλά και μόνο στροβιλίζοντας το δυο-τρεις φορές στο ποτήρι του και βάζοντας το για λίγο στο στόμα του είναι κάτι άδικο.
Φανταστείτε πως γνωρίζετε έναν άνθρωπο, τον στριμώχνετε σ'έναν τοίχο και του κοπανάτε 2-3 ερωτήσεις στα γρήγορα. Μπορείτε να νιώσετε σίγουροι πως γνωρίσατε πραγματικά τoν άνθρωπο αυτόν;
Είναι όμως ένα κρασί το ίδιο πολύπλοκο με τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου;
Για μένα υπάρχουν δύο κατηγορίες κρασιών.
Η πρώτη είναι αυτά τα οποία έχουν ισοπεδωμένο χαρακτήρα και είναι τα λεγόμενα κρασιά γευσιγνωσίας. Κερδίζουν τον γευσιγνώστη άμεσα αλλά κουράζουν γρήγορα και δεν έχουν βάθος.
Η δεύτερη είναι τα κρασιά αυτά τα οποία έχουν γίνει με τόση φροντίδα ώστε όχι μόνο έχουν χαρακτήρα αλλά πάνω σε αυτά αντικατοπτρίζονται όλοι οι παράγοντες που συνέβαλαν στην παραγωγή τους.
Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό ποια είναι τα κρασιά αυτά που αδικούνται στις δοκιμές express τον αφηνιασμένων γευσιγνωστών που δοκιμάζουν δεκάδες κρασιών σε διάστημα λίγων ωρών.
Αλλά αυτοί είναι οι experts, αυτοί ξέρουν...
Αφήστε αυτούς να τρέχουν και εμείς κρατάμε την απόλαυση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου